Dizinin en önemsemeyen karakteri şüphesiz Bülent. Annesini hiç görmedi tanımadı başka bir kadını anne kabul etti, onu anne gibi sevdi, ona anne dedi. Zamanla o kadının umurunda olmadığını anladı, bir kez daha annesiz kaldı. O kadın hem babasına hem ona ihanet etti ve sonunda intihar etti, onun için çok büyük travma. Behlül ise hep örnek aldığı rol model kabul ettiği abisiydi, olmak istedigi kişiydi, onun tarafından ihanete uğratıldı, tüm güven duygusu yerle bir oldu. Sonrada Beşir onun oyun arkadaşıydı, bir diğer abisiydi, öldü. Bunları daha küçücük bir yaşta yaşadı. Kocaman insanları yerle bir eden tüm trajedi karşısında o yaşına rağmen herkesten daha güçlü durdu. Nihal ablası olarak azıcık güçlü kalabilseydi keşke çünkü Bülentin ondan çok çok çok daha fazla ilgiye ve tedaviye ihtiyacı vardı. Ama nihalden sıra ona hiç gelmedi. Ablası hastanelik olmuş yatarken o 3 kişiyi kendi kalbinde gömerken kapının kenarında göz yaşı dökmekle yetindi. Bana göre bu hikayenin en güçlü ismi. En zayıf olması gerekirken ve en çok yaralanan olması gerekirken her şeye sanki yokmuşçasına kahkahalarla karşılayabilen güçlü çocuk karakter... Bunca yaşadıklarına rağmen hiç şımarıklık yapmadı kendini yerlere atmadı. Usulca kenarda ablası için bekledi, isyan etmedi şikayet etmedi. Halbuki en çok onun hakkıydı bu. Bu hikayede en çok sen zarar gördün de kimse farketmedi be Bülent.